محمدرضا قلمبر تو دانشگاه رشته‌ی هنرهای نمایشی خونده و بعدش وارد دنیای نویسندگی، بازیگری و کارگردانی تئاتر شده. شروع فعالیتش تو رادیو از سال ۱۳۸۶ بود، وقتی به‌عنوان گوینده تو رادیو جوان با اجراهای کوتاه کارشو شروع کرد. اجراهای گرم و حرفه‌ای‌ش تو رادیو جوان و صبا و صداپیشگی تو نمایش‌های رادیویی باعث شد جایگاه محکمی تو گویندگی و صداپیشگی پیدا کنه. تجربه‌هایی که تو دوران گویندگی به دست آورده، حالا تو آموزشگاه‌های مختلف برای تدریس گویندگی، بداهه‌گویی و پرورش خلاقیت استفاده می‌کنه.

اما هنرنمایی‌های محمدرضا فقط به گویندگی محدود نمیشه؛ تو بازیگری هم خوش درخشیده. بازی تو فیلم «چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت» و نمایش‌هایی مثل «روز بیست‌ویکم»، «غیرمنتظره» و «دختر شینا» از کارهای شاخصشه. حتی تو یکی از نمایش‌هاش به اسم «شوبیل» علاوه‌بر بازی، کارگردانی هم کرده. علاقه‌ی زیادی هم به کتاب و ادبیات داره و همین علاقه باعث شده سراغ گویندگی کتاب‌های صوتی بره.

از بین کتاب‌هایی که محمدرضا با صدای خودش روایت کرده، میشه به «میان شک و ایمان» اثر جان هیک، «دوازده داستان سرگردان» از گابریل گارسیا مارکز، «در باب شهریار» نوشته‌ی تیم فیلیپس، «پاریس از دور نمایان شد» اثر علی‌اکبر شیروانی و «کافورپوش» نوشته‌ی عالیه عطایی اشاره کرد. علاوه بر این‌ها، تو سریال صوتی «قصه‌های شیرین ایرانی، فصل چهارم: کلیله و دمنه» هم به‌عنوان یکی از راوی‌ها همکاری داشته و این کارها رو با نشر صوتی سماوا به دست مخاطب‌ها رسونده.

پیش محمدرضا که عمده‌ی فعالیت‌های هنریش اجرا بوده، چه تئاتر و چه گویندگی و …، کار خیلی سختی بود که میزبان باشی. محمدرضا یه چیزی تو زندگی یاد گرفته و اون اینکه به جای پرداخت به حاشیه باید کار کرد. متمرکز بود و کار کرد.
محمدرضا از استرس‌هاش هنگام اجراهای زنده هم گفته، یه نظر عجیب و غریبی هم در مورد جوک و جوک گفتن داره. از قصه‌گفتن شبانه برای الین دختر عزیزش هم می‌شنویم.

آرزوها، ترس‌ها و رویاهای محمدرضا را در این اپیزود ببینید.